بررسی انواع روابط بینامتنی اشعار احمد عزیزی و قرآن کریم

بررسی تأثیرپذیری شاعران از متون دیگر، از جذّاب‌ترین مقوله‌های نقد ادبی است. شعر عزیزی از رهگذر تأثیرپذیری از قرآن و سرشار بودن از پشتوانه‌های قرآنی از عناصر و مناسبات بینامتنی فراوانی برخوردار است که با توجّه به رویکرد بینامتنیّت قابل مطالعه است. در این پژوهش با بهره‌گیری از روش تحلیلی-تطبیقی در صدد بوده‌ایم تا به بررسی وجوه همسانی و تأثیرپذیری عزیزی از قرآن کریم و چگونگی بازتاب واژه‌ها، تعبیرات، ترکیبات، مفاهیم و مضامین قرآن کریم در شعر او بپردازیم و سرانجام به این نتیجه دست یافته‌ایم که از میان انواع روابط میان متنی، رابطة اشعار وی با قرآن کریم از نوع درون‌نشانه‌ای، درون-‌فرهنگی، بینامتنی قوی و درزمانی است و از حیث فنّی و هنری دارای رابطة کامل متنی، کامل تعدیلی، جزئی، واژگانی، مفهومی و تلمیحی است. از این میان، رابطة واژگانی و تلمیحی بارزترین نوع هم‌حضوری دو متن مورد بررسی است.